در ایران، فعالیت اتاقهای فرار به کمتر از یه دهۀ پیش برمیگرده، اما توی همین مدت کوتاه هم با چالشهای زیادی روبهرو بوده. یکی از مهمترین این چالشها، نبود یه نهاد مشخص برای نظارت بر صنعت بازی و سرگرمی توی کشوره. این وضعیت منجر به این شده که خیلی از اتاقهای فرار که الان به یکی از تفریحات محبوب جوانها تبدیل شدن، بدون مجوز رسمی و بهصورت غیررسمی فعالیت میکنن.
مسیح خدابخشیان، عضو کارگروه اتاق فرار شورای نظارت بر اسباببازی و بنیانگذار اولین اتاق فرار در ایران، توی گفتوگویی با خبرگزاری ایسنا به بیان تاریخچه شکلگیری اتاقهای فرار توی کشورمون اشاره کرده. خدابخشیان توضیح داد که اولین اتاق فرار در ایران با نام تجاری «نجات شهر»، سال ۱۳۹۵ توی عمارت تاریخی دبیرالملک زیرنظر شهرداری منطقه ۱۲ تهران توسط مجموعه «اسکیپ روم داتآیآر» آغاز به کار کرد. این اتاق فرار تا سال ۱۴۰۰ هم به فعالیت خودش ادامه داد.
ایشان همچنین از روند کند گسترش اتاقهای فرار توی سالهای اولیه و چالشهای مربوط به اخذ مجوز صحبت کردن. مسیح خدابخشیان گفته که از سال ۱۳۹۵ تلاشهایی برای دریافت مجوز فعالیت اتاق فرار انجام شد، اما این تلاشها به نتیجۀ مشخصی نرسید تا اینکه توی سال ۱۳۹۸ اتاق فرار بهعنوان یه باشگاه، زیرنظر وزارت ورزش تعریف شد.
اما بااینحال، حتی پساز این تلاشها، خیلی از اتاقهای فرار همچنان بهصورت غیررسمی فعالیت میکنن. خدابخشیان توضیح داد که برخی از اتاقهای فرار که توی مکانهای تجاری فعالیت میکنن، با حمایت اون مکانها بهنوعی، قانونی محسوب میشن، اما این، بدان معنا نیست که مجوز رسمی دارن.
از موارد دیگهای که توسط خدابخشیان مطرح شد، نبود نظارت کافی بر محتوای اتاقهای فرار بود. این فعال صنعت اتاق فرار اشاره کرد که اتاقهای فرار توی خارج از ایران بهطور دقیق براساس استانداردهای خاصی نظارت میشن، اما توی ایران این نظارتها کمتر وجود داره و خیلی از اتاقهای فرار بر پایۀ ایجاد ترس فعالیت میکنن، بدون اینکه به جنبههای دیگۀ بازی توجه داشته باشن.
بیشتر بخوانید:
حدود دو سالی میشه که دستاندرکاران این وادی بهدنبال این هستن که اتحادیهای با عنوان «اتحادیه تولیدکنندگان و خدماتدهنگان اسباببازی و بازی» ثبت کنن. تا بلکه بازیهایی مثل اتاق فرار، هانتد هاوس و سینما ترس زیرنظرش فعالیت کنن که این مورد هنوز به نتیجۀ دلخواه نرسیده.
در نهایت، مسیح خدابخشیان، موسس اولین اتاق فرار ایران، تاکید کرد که تا زمانی که اتحادیهای مشخص برای نظارت بر این صنعت وجود نداشته باشه، مشکلات اتاقهای فرار توی ایران حل نخواهد شد.
نظری ثبت نشده است